Pojawił się projekt ostatecznego stanowiska białego szczytu. Autorem tego projektu jest „Komitet Redakcyjny”. Nie wiem kto należy do tego komitetu.
Stanowisko jest tak napisane, że trudno wprost zanegować stwierdzenia, które są tam zawarte. Tym niemniej, w mojej ocenie ( i nie tylko mojej, o czym później) różne i z pozoru słuszne stwierdzenia w tym stanowisku można zrealizować na dwa dokładnie sprzeczne ze sobą sposoby. Co oznacza, że całe to stanowisko może być zarówno podstawą radykalnej reformy, jak i „nicnierobienia”.
Przykłady:
– W stanowisku napisano, że Biały szczyt rekomenduje, aby szpitale funkcjonowały jako spółki prawa handlowego. Jest to – formalnie – zgodnie z postulatami OZZL. Zaraz jednak zapisano, że nie może to przeszkodzić pełnieniu przez szpitale ich misji. Powstaje pytanie: co to ma znaczyć? Może to oznaczać zarówno rzecz dobrą, czyli, że ceny za świadczenia (kwoty refundacji) nie mogą być zaniżane i nie może być limitowania świadczeń, bo jak ceny będą zaniżane, to szpitale – spółki będą unikać udzielania tych świadczeń, żeby nie narażać sie na straty (czyli nie będą pełnić swojej misji leczenia ludzi).Podobnie rzecz sie ma z limitowaniem świadczeń. Jeśli będą limity, to szpitale nie będą mogły leczyć poza limitem czyli nie będą spełniać swojej misji. Ale można to też czytać tak: szpitale co prawda mają być spółkami, ale to nie znaczy, że jak świadczenia będą niekorzystnie wycenione, to szpitale będą mogły ich nie udzielać. Wręcz przeciwnie – muszą udzielać świadczeń nieopłacalnych, bo inaczej nie wypełniłyby swojej misji leczenia ludzi. Podobnie rzecz się może mieć z limitowaniem. Co prawda szpital ma limity, ale niech leczy też pacjentów pozalimitowych, za których nie dostanie pieniędzy, bo to jest przecież misja szpitala.
Inne przykłady:
– podano, że należy ustalić płace minimalne dla personelu medycznego, ale nie ustalono jak duże mają być te płace minimalne. Można zatem wypełnić ten zapis ustalając płacę minimalną dla lekarza specjalisty w kwocie 8 tys. złotych, jak i w kwocie 2 tys. złotych.
– podobnie z postulatem, że nakłady publiczne na ochronę zdrowia powinny wynosić 6% PKB, ale KIEDY? nie napisano, Mona zatem spełnić ten postulat obiecując, że nakłady wyniosą 6%PKB za rok, podobnie jak i np. za 132 lata.
– sprawa współpłacenia: Napisano, co prawda, że postuluje się wprowadzenie niewielkiego współpłacenia, ale nie zdecydowano, że współpłacenie ma odgrywać rolę uzupełnienia środków publicznych (czyli, że : ze środków publicznych płacimy ile możemy, na ile starczy tych środków, a za resztę dopłacamy ze środków prywatnych, aby starczyło na wszystko i aby nie trzeba było limitować świadczeń). Można zatem zrealizować ten postulat współpłacenia w takiej formie, że współpłacenie (symboliczne) owszem będzie, ale nie zmieni to w sposób istotny dostępności obywateli do leczenia, co tylko tychże obywateli może dodatkowo zdenerwować i ostatecznie pogrzebać słuszny postulat współudziału środków prywatnych w finansowaniu świadczeń zdrowotnych.
W związku z powyższym, w dniu 14 marca, delegacja OZZL w składzie dr Szramik, dr Zimny i K. Bukiel była u prof. Safjana, który pełni funkcję przewodniczącego Białego Szczytu. Naszym celem było przedstawienie powyższych wątpliwości i dowiedzenie się w jaki sposób (formalny) można by zmienić powyższe stanowisko Białego Szczytu.
Stanęło na tym, ze OZZL przedstawi swoje uzupełnienia do stanowiska Białego Szczytu albo przedstawi jakby komentarz jak OZZL rozumie niektóre sformułowania stanowiska BSz.
Poniżej przedstawiamy propozycję stanowiska Białego Szczytu napisanego przez Komitet Redakcyjny wraz z propozycją uzupełnień OZZL (czerwoną czcionką).
K.Bukiel
projekt stanowiska BSz z uwagami ozzl.doc
