Komunikat OZZL
Zarząd Krajowy OZZL informuje, że Sąd Najwyższy w dniu 19 stycznia 2006r wydał Postanowienie, w sprawie z powództwa lekarza, który domagał się od swojego szpitala podwyżki za dyżury – na mocy „ustawy 203”.
Dyrekcja szpitala odmówiła wypłaty podwyżki, uzasadniając to tym, iż – przewidziana przez „ustawę 203” – kwota wzrostu wynagrodzenia, została przyznana pracownikom szpitala, w tym lekarzom, w postaci stałego dodatku, a nie w postaci wzrostu płacy zasadniczej. Zdaniem dyrekcji, takie rozwiązanie jest możliwe i nie zabronione przez wspomnianą ustawę. Skoro zaś nie wzrosła płaca zasadnicza lekarza, nie ma też – w opinii szpitala – podstawy i obowiązku podniesienia wynagrodzenia za dyżur lekarski.
Lekarz, członek Zarządu Krajowego OZZL z Rzeszowa, który zwrócił się z odpowiednim pozwem do sądu, przegrał sprawę w drugiej instancji ( w pierwszej wygrał). Ponieważ kwota roszczenia była zbyt niska aby wystąpić z wnioskiem kasacyjnym, powód zwrócił się – za pośrednictwem swojego pełnomocnika – do Sądu Najwyższego o wydanie Postanowienia, że prawomocny wyrok, jaki zapadł w jego sprawie – jest niezgodny z prawem. Sąd Najwyższy wydał takie Postanowienie (Sygn. akt III BP 1/05)
Wnioski jakie płyną z tego Postanowienia są następujące:
Podwyżka wynikająca z „ustawy 203” nie może być przyznana w formie dodatku do wynagrodzenia,
Podwyżka wynikająca z „ustawy 203” musi być przyznana – przynajmniej częściowo – w formie podniesienia płacy zasadniczej, tak, aby wszystkie stałe dodatki (np premia, dodatek stażowy) mogły też wzrosnąć i aby ten wzrost wyniósł – w sumie – 203 złote w pierwszym roku obowiązywania ustawy i odpowiednio więcej w latach następnych. To oznacza, że np. jeżeli lekarz miał stałe dodatki w kwocie 10%, podwyżka 203 powinna być rozłożona w ten sposób, iż 90% tej kwoty powinno trafić jako podwyżka płacy zasadniczej, a 10 % w formie podwyżki dodatków stałych.
Z punktów 1i 2 wynika, że wynagrodzenie za dyżury też musi wzrosnąć na mocy „ustawy 203” (bo jest naliczane jako pochodna od płacy zasadniczej), chociaż nie u każdego w takim samym stopniu. Ten, kto nie ma żadnych dodatków stałych powinien otrzymać całe 203 złote podwyżki do płacy zasadniczej i powinien otrzymać również dodatkowo podwyżkę za dyżury liczoną od kwoty 203 jako podstawy. Ten, kto ma jakieś dodatki, powinien otrzymać podwyżkę za dyżury liczoną od odpowiednio niższej podstawy, np. gdy stałe dodatki wynoszą 10% – powinien otrzymać podwyżkę za dyżury od 90% z 203złotych – jako kwoty bazowej.
W związku z powyższym:
Wszędzie tam, gdzie podwyżka „203” została ustalona w formie stałego dodatku do pensji lub w innej formie, ale nie stanowiącej zwiększenia płacy zasadniczej, lekarze powinni wystąpić do dyrekcji zakładu o natychmiastowe włączenie tej podwyżki do płacy zasadniczej (na zasadach wskazanych wyżej), co spowoduje również konieczność zwiększenia stawek za dyżury.
Wszędzie tam, gdzie lekarze dotychczas nie mieli podniesionej stawki za dyżury na mocy ustawy 203 (chodzi wyłącznie o dyżury pełnione w ramach umowy o pracę), mogą oni wystąpić z odpowiednim wnioskiem do swojej dyrekcji o wyrównanie za okres trzech lat wstecz, a jeśli dyrekcji tego nie uczyni – z pozwem do sądu pracy o zasądzenie odpowiedniej kwoty. Wzór pozwu będzie opracowany w ZK OZZL i zostanie umieszczony na stronie internetowej związku www.ozzl.org.pl Na stronie internetowej związku dostępna też jest treść Postanowienia SN.
W imieniu Zarządu Krajowego OZZL
Krzysztof Bukiel – przewodniczący Zarządu
