Bydgoszcz dnia 8 września 2017r.
Oświadczenie
Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy z niepokojem odnotowuje kolejne przypadki śmierci lekarzy w czasie pełnienia dyżurów medycznych. Nie ma wątpliwości, że – bardziej lub mniej bezpośrednią – przyczyną tych tragedii było przepracowanie. Lekarze w Polsce pracują zdecydowanie za dużo i – w większości przypadków – są do tego zmuszani przez swoich pracodawców. Przyczyną tego jest wielki niedobór lekarzy w stosunku do potrzeb. Bez tej nadmiernej pracy lekarzy szpitale nie mogłyby funkcjonować. Przepracowani lekarze stanowią jednak zagrożenie dla siebie i swoich pacjentów.
Odpowiedzialność za doprowadzenie do takiej sytuacji spada na kolejne rządy RP, z obecnym włącznie. Publiczna ochrona zdrowia nie była i nadal nie jest priorytetem dla rządzących. Jest jedynie wykorzystywana do walki politycznej i propagandy.
Niedobór lekarzy stanowi tylko jeden z wielu objawów kryzysu publicznej ochrony zdrowia w Polsce. Innymi objawami są ogromne kolejki do leczenia i badań, zadłużenie szpitali, niesprawiedliwie niskie wynagrodzenia personelu medycznego, braki kadrowe w innych zawodach medycznych.
Praprzyczyną wszystkich tych patologii jest ogromny niedobór środków przeznaczonych na lecznictwo w stosunku do zakresu bezpłatnych świadczeń zdrowotnych. Tymczasem kolejne rządy, włącznie z obecnym, przeprowadzają coraz to nowe pseudoreformy, pod hasłem „uszczelniania” publicznej ochrony zdrowia, byleby tylko uzasadnić niepodnoszenie nakładów. Nie zmieniają tego faktu doraźne dodatki, jak zapowiadana ostatnio „specustawa” o dopłacie z budżetu państwa do NFZ, czy pieniądze przeznaczane przez poprzednie rządy dla szpitali pod hasłem kolejnych „restrukturyzacji”. Wręcz przeciwnie – utrwalają one patologiczny system, w którym lepszy lub gorszy dostęp do leczenia zależy od kaprysów rządzących lub ich doraźnych interesów.
Pracownicy ochrony zdrowia, obok pacjentów są drugą wielką grupą społeczną krzywdzoną przez takie działania. Na nich spada bowiem krytyka i niezadowolenie chorych z trudnego dostępu do leczenia, oni muszą „łatać dziury” wynikające z niedoboru personelu medycznego, ich zaniżone wynagrodzenia są buforem łagodzącym niedostateczne nakłady na lecznictwo. Są oni zmuszani moralnym szantażem do akceptacji złych warunków pracy, niskich wynagrodzeń i pracy ponad siły, a ich próby buntu przeciwko tej sytuacji przedstawiane są jako działania na szkodę chorych.
Odnosi się to również do lekarskich dyżurów. Powszechne zatrudnianie dyżurujących lekarzy na podstawie umów cywilno prawnych jest pretekstem do omijania przepisów o czasie pracy. Lekarze stają się wówczas formalnie „przedsiębiorcami”, nie pracownikami. Nie ma jednak faktycznych przeszkód aby również ich objąć przepisami o czasie pracy. Takie rozwiązanie stosuje się np. wobec kierowców. OZZL zwracał się wielokrotnie do kolejnych ministrów zdrowia o wprowadzenie takiego rozwiązania, spotykając się zawsze z odmową. Nawet obecny minister, głoszący opinię, że swoboda gospodarcza jest ostatnim argumentem, który będzie on brał pod uwagę przy reformowaniu służby zdrowia, twierdzi, że nie może objąć przepisami o czasie pracy lekarzy kontraktowych ze względu na konieczność poszanowania ich.. swobody gospodarczej. Można domniemywać zatem, że faktycznym priorytetem rządu jest utrzymanie niskich nakładów na publiczną ochronę zdrowia, nawet jeżeli odbywa się to kosztem zdrowia i życia lekarzy i pacjentów.
OZZL po raz kolejny wzywa Ministra Zdrowia i Premier RP do przygotowania przepisów, które spowodują, że wszyscy lekarze pracujący w publicznej ochronie zdrowia, również ci, zatrudnieni na podstawie umów cywilno prawnych będą objęci przepisami o czasie pracy, aby zapobiec kolejnym przypadkom śmierci z przepracowania i aby nie narażać zdrowia i życia chorych, oddanych pod opiekę przemęczonym lekarzom. Niech ta regulacja stanie się bodźcem, który zmusi do dalszych i głębszych reform, poprawiających faktycznie stan publicznej ochrony zdrowia w Polsce.
Krzysztof Bukiel – przewodniczący ZK OZZL
do wiadomości:
– Premier RP ,
– Minister Zdrowia
– media
