Główne tezy konferencji prasowej OZZL w dniu 21 września 2009r.
Zarząd Krajowy OZZL zlecił Pracowni Badań Społecznych DGA z Sopotu przeprowadzenie badania na temat wynagrodzeń i liczby dyżurów lekarzy.
W pierwszym pytaniu zapytano o ile – zdaniem respondentów – płaca lekarza specjalisty powinna być wyższa od płacy lekarza rezydenta. Średnia wartość podana przez uczestników sondażu to 55 %, przy czym im wyższe stanowisko, wykształcenie i wiek, tym wskaźnik ten był wyższy (dochodząc do 95%).
W drugim pytaniu spytano ile dyżurów w miesiącu maksymalnie może mieć lekarz, aby zachował on odpowiednią sprawność psychoruchową w pracy i nie zagrażał pacjentom. Średnia wartość to 5,3 dyżurów/miesiąc i tutaj zgodność była niemal powszechna. Tylko najmłodsi uczestnicy sondażu (15-17 lat) wskazywali wyraźnie większą liczbę (7,4 dyżurów).
W trzecim pytaniu spytano o poparcie dla prawnego ograniczenia ilości dyżurów lekarskich do 2 w miesiącu. Takie ograniczenie wprowadziła, de facto, dyrektywa UE o czasie pracy, włączona do prawa polskiego w odniesieniu do lekarzy 1 stycznia 2008 roku. W praktyce nie jest ona stosowana, gdyż wielu lekarzy dyżuruje znacznie więcej korzystając z klauzuli opt-out lub przechodząc na kontrakty dyżurowe, nie objęte prawnymi ograniczeniami. Większość respondentów popiera prawne ograniczenie ilości dyżurów lekarskich do 2 miesiącu (52% – za, 27% – przeciw). Popierają je także ci, którzy uważają, że lekarze mogliby brać więcej niż 2 dyżury w miesiącu i nie zagrażałoby to zdrowiu pacjentów.
KOMENTARZ I WNIOSKI OZZL:
Istnieje powszechna świadomość w społeczeństwie, że zbyt duża ilość dyżurów pełnionych przez lekarzy stanowi zagrożenie dla bezpieczeństwa chorych i dlatego powinno być prawne ograniczenie ilości dyżurów, jakie lekarz może pełnić w ciągu miesiąca. Jednocześnie istnieje powszechna zgoda na to, że pensja lekarza specjalisty powinna być wyraźnie wyższa niż pensja lekarza, który dopiero zaczyna praktykować w zawodzie np. rezydenta (średnio o 55%).
Ta opinia społeczna jest w wyraźnej opozycji do stanu faktycznego: Otóż średnia płaca zasadnicza lekarza specjalisty zatrudnionego w publicznej służbie zdrowia (wg informacji MZ) wynosi 3770 zł czyli jest NIŻSZA od płacy zasadniczej lekarza rezydenta. Aby płaca zasadnicza był wyższa o 55% od płacy rezydenta – zgodnie ze wskazaniem respondentów, to musiałby ona wynosić średnio 6000 zł. Właśnie z powodu niskich płac ( za normalny czas pracy) lekarze podejmują dodatkowe zajęcia, a zwłaszcza pełnią nadmierną ilość dyżurów, nierzadko po kilkanaście miesięcznie, co zostało uznane przez respondentów za niedopuszczalne.
Wniosek:
Działania OZZL mające na celu podniesienie płac lekarskich za podstawowy czas pracy i doprowadzenie w ten sposób do zmniejszenia ilości dyżurów pełnionych przez lekarzy wychodzą naprzeciw oczekiwaniom społecznym.
materiały PBS – tutaj
