Stanowisko OZZL w sprawie projektu zmiany dyrektywy unijnej o czasie pracy

Bydgoszcz dnia 04 lipca 2008r.

Stanowisko
Zarządu Krajowego Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy
w sprawie projektu zmiany Dyrektywy 2003/88/WE PE i Rady dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy.

W związku z porozumieniem politycznym, osiągniętym w dniu 09 czerwca 2008 roku na posiedzeniu Rady UE ds. Zatrudnienia, Polityki Społecznej, Zdrowia i Spraw Konsumenckich (EPSCO) odnośnie projektu zmiany Dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 roku dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy, Ogólnopolski Związek Zawodowy Lekarzy stwierdza:

1.

Niedopuszczalne, nielogiczne i pozbawione merytorycznego uzasadnienia jest rozróżnienie tzw. aktywnej i nieaktywnej części dyżuru medycznego, pełnionego przez lekarzy. Dyżur lekarski jest specyficzną formą pracy, wymagającą szczególnego zaangażowania jednocześnie: fizycznego, umysłowo i emocjonalnego. Praca na dyżurze to nie tylko bezpośrednie wykonywanie czynności medycznych przy pacjencie, to także zapoznawanie się z dokumentacją medyczną, wynikami badań, zlecanie badań, analiza dotychczasowych wyników, obserwacja stanu zdrowia, zastanawianie się nad różnymi możliwościami terapii, a nawet zwykłe towarzyszenie choremu. Powyższe argumenty były już wielokrotnie przedmiotem rozważań Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości, który stwierdził jednoznacznie, że dyżur lekarski, podczas którego wymagana jest fizyczna obecność lekarza na terenie szpitala jest w całości czasem pracy. Trzeba też zauważyć, że z praktycznego punktu widzenia próba rozróżnienia tzw. aktywnej i nieaktywnej części dyżuru skazana jest na niepowodzenie (jeżeli polegałaby ona na zapisywaniu czynności wykonywanych przez dyżurujących lekarzy) lub będzie oczywiście niesprawiedliwa (jeżeli okresy te będą wyznaczone arbitralnie), bo każdy dyżur jest inny i nie można przyłożyć jednego schematu do wszystkich dyżurów medycznych.  

Z powyższych względów OZZL uważa, że jeżeli zasadą ujętą w przepisach Dyrektywy 2003/88/ WE miałaby być możliwość rozróżnienia tzw. aktywnej i nieaktywnej części dyżuru, to dyżury medyczne, z uwagi na ich specyfikę, powinny być spod tej zasady wyłączone i cały czas pełnienia dyżuru medycznego powinien być traktowany jako czas pracy.

2.

OZZL popiera przyjęte przez Radę EPSCO rozwiązanie, że w przypadku korzystania z klauzuli opt-out, wprowadza się maksymalny tygodniowy wymiar czasu pracy, na który pracownik może się zgodzić i którego nie będzie można przekroczyć nawet za jego zgodą.

3.

OZZL jest przeciwny przyjętej przez Radę EPSCO możliwości stosowania 12 miesięcznego okresu rozliczeniowego.

4.

OZZL jest przeciwny przyjętej przez Radę EPSCO możliwości udzielania równoważnego odpoczynku w „rozsądnym”, czyli de facto niezdefiniowanym terminie. Okres odpoczynku powinien być udzielany bezpośrednio po skończeniu pracy – dyżuru medycznego, co ma olbrzymie znaczenie nie tylko dla zdrowia lekarzy, ale także dla bezpieczeństwa pacjentów. (Podobnie jak ograniczenie czasu pracy kierowców ciężarówek stosowane jest nie tylko ze względu ich dobro, ale także bezpieczeństwo innych użytkowników dróg).   

5.
Podsumowując, OZZL stoi na stanowisku, że: