Kalendarium 2011-2016 – „kolejna pięciolatka”

Kalendarium OZZL 2011-2016
(piąta „pięciolatka”)
2011
19 sierpnia 2011 – ZK OZZL wydał oświadczenie w sprawie problemu przepracowania lekarzy
w Polsce i powszechnego omijania przepisów o czasie pracy przez zatrudnianie na tzw.
Kontraktach. ZK zwrócił się z listem do MZ o spotkanie w czasie którego omówiono by sposoby
poradzenia sobie z tym problemem. Związek wysłał także list do przewodniczącego PE z
postulatem odpowiedniej zmiany przepisów unijnej dyrektywy o czasie pracy (objęcie jej
postanowieniami wszystkich lekarzy, niezależnie od formy zatrudnienia i miejsca pracy).
26 sierpnia 2011 – przedstawiciele OZZL rozmawiali w MZ o postulowanych przez Związek
rozwiązaniach dotyczących czasu pracy lekarzy. OZZL wystąpił o wprowadzenie regulacji
ograniczającej czas pracy lekarza bez względu na miejsce i formę zatrudnienia (analogicznie do
rozwiązań zastosowanych wobec kierowców). Wskazał też, że przyczyną podejmowania przez
lekarzy dodatkowych dyżurów w dużym stopniu jest niesatysfakcjonujące wynagrodzenie
zasadnicze w tej grupie zawodowej. Minister Ewa Kopacz zgodziła się, że przepracowany lekarz
stanowi zagrożenie dla pacjentów oraz że pełnienie kilkunastu dyżurów w miesiącu przez
jednego lekarza jest zjawiskiem patologicznym. Żadnych konkretnych efektów spotkania nie
było.
22 września 2011 – OZZL zaprotestował przeciwko niektórym zmianom wprowadzonym przez
znowelizowane rozporządzenie MZ z dnia 27 maja 2011r. w sprawie świadczeń
gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej(Dz. U. 11.111.653). W ocenie
Związku są one niekonstytucyjne i niepotrzebnie dezorganizują pracę lekarzy, funkcjonowanie
ambulatoryjnej opieki zdrowotnej i życie pacjentów. Powyższe zarzuty odnosiły się do, który
powoduje, że lekarze z pierwszym stopniem specjalizacji nie mogliby – od stycznia 2012 r
samodzielnie kontraktować z NFZ określonych świadczeń specjalistycznych. Dotyczyło to np.
ginekologów, okulistów, dermatologów, pulmonologów, lekarzy chorób zakaźnych. Interwencja
OZZL okazała się skuteczna, Minister Zdrowia Ewa Kopacz zmieniła treść rozporządzenia,
umożliwiając jedynkowiczom kontraktowanie z NFZ.
6 października 2011 – przedstawiciele OZZL wzięli udział w kolejnym marszu na rzecz JOW w
Warszawie.
10 października 2011 – w piśmie do przewodniczącego OZZL, przewodniczący Parlamentu
Europejskiego (Jerzy Buzek)stwierdził, że PE podziela stanowisko OZZL (przedstawione w liście
do Przewodniczącego PE), iż: czas dyżuru (lekarskiego) należy uznać w pełni za czas pracy oraz,
że czas pracy powinien być obliczany „na pracownika”, a nie „na umowę”.
18 października 2011 – minęło 20 lat od dnia rejestracji sądowej OZZL
07 listopada 2011 – W Wyszegradzie na Węgrzech lekarskie związki zawodowe z czterech
krajów (Polski, Czech, Słowacji i Węgier) podpisały w dniu 5 listopada 2011 r. porozumienie o
współpracy. W porozumieniu zaznaczono, że w/w państwa mają podobne najważniejsze
problemy dotyczące służby zdrowia będące spuścizną okresu komunistycznego: niedostateczne
nakłady publiczne na lecznictwo i niskie płace personelu medycznego w tym lekarzy.
17 listopada 2011 – w specjalnym oświadczeniu, a następnie w piśmie do MZ, ZK OZZL
zaprotestował przeciwko projektowi nowego rozporządzenia Ministra Zdrowia w sprawie
recept, zwłaszcza przeciwko nowym obowiązkom, którymi obarczono lekarza, jak :
określenie odpłatności za leki (!) oraz kodu dodatkowych uprawnień pacjenta do refundacji.
22 listopada 2011 – w liście do RPP ZK OZZL ostrzegał, że od dnia 01 stycznia 2012 roku
może nastąpić znaczne ograniczenie dostępu chorych do refundowanych leków, a to z powodu
niektórych przepisów ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków… oraz rozporządzenia
Ministra Zdrowia w sprawie recept. Związek ostrzegał, że nowe przepisy, które nakładają na
lekarza nowe obowiązki i przewidują drakońskie kary za najmniejsze uchybienia spowodują,
że lekarze będą unikać wypisywania leków refundowanych. Zarząd zaapelował do RPP o
poparcie starań Związku, aby powyższe przepisy bezzwłocznie zmienić.
24 listopada 2011 – ZK OZZL przygotował i przedstawił publicznie „Scenariusz i kalendarz
samoobrony lekarzy przed represyjnym prawem dotyczącym wypisywania recept
refundowanych”, czyli założenia tzw. protestu pieczątkowego. OZZL wezwał lekarzy aby na
recepcie nie odnosili się oni w ogóle do refundacji i uprawnień pacjenta ale zamiast tego aby
przybijali pieczątki o treści: REFUNDACJA LEKU DO DECYZJI NFZ. Protest miał się rozpocząć 15
grudnia 2011.
25 listopada 2011 – w tym dniu odbyło się – z inicjatywy OZZL – w Naczelnej Izbie Lekarskiej
spotkanie najbardziej reprezentatywnych organizacji lekarskich, poświęcone problemom związanym
z wprowadzeniem w życie niektórych przepisów ustawy refundacyjnej. Uczestnicy spotkania
uzgodnili wspólne stanowisko w tej sprawie, którego szczegóły zostaną przedstawione na konferencji
prasowej w dniu 2 grudnia 2011 r. Najważniejszym elementem tego stanowiska jest przekonanie, że
lekarze i świadczeniodawcy powinni być wyłączeni z procesu weryfikacji uprawnień pacjenta do
refundacji leków. W spotkaniu wzięli udział reprezentanci: NIL, OZZL, PZ, Stomoz, oraz portalu
internetowego Konsylium 24 .
01 grudnia 2011 – ZK OZZL wystąpił z wnioskiem do Trybunału Konstytucyjnego o uznanie, że artykuł
48 ust. 8 ustawy o refundacji leków z dnia 12 maja 2011 roku (przewidujący kary dla lekarzy
zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, za błędy przy wypisywaniu recept, zwłaszcza za błędy
przy określaniu stopnia refundacji leków) jest niezgodny z art. 2 oraz art. 32 konstytucji RP. (TK nie
rozpoznał wniosku, bo przepis ten wskutek „protestu pieczątkowego” został wkrótce uchylony przez
Sejm.
02 grudnia 2011 – ZK OZZL wysłał list do RPO prof. Ireny Lipowicz, w którym zwrócił uwagę, że
wskutek represyjnych wobec lekarzy i niejasnych przepisów ustawy refundacyjnej i projektowanego
rozporządzenia MZ w sprawie recept, pacjenci mogą mieć trudności w nabyciu leków refundowanych
– od 01 stycznia 2012r. „Stanie się tak, bo lekarze w odruchu uzasadnionej samoobrony będą unikać
wypisywania recept na leki refundowane, aby nie narażać się na (niezawinione) kary, mogące wynieść
nawet kilkaset tysięcy złotych” – napisał Związek.
02 grudnia 2011 – NRL przyjęła uchwałę wzywającą lekarzy aby po 01 stycznia 2012 roku wypisywać
recepty bez odnoszenia się do kwestii refundacji, a zamiast tego z umieszczeniem adnotacji:
„Refundacja leku do decyzji NFZ”. Zarząd Krajowy OZZL wcześniej zlecił produkcję i do dnia 2 grudnia
2012 rozdysponował już niemal wszystkie z 10 tysięcy wykonanych pieczątek o powyższej treści i
zamówił kolejnych parę tysięcy.
07 grudnia 2011 – Helsińska Fundacja Praw człowieka w liście do MZ Bartosza Arłukowicza poparła
stanowisko OZZL, że wskutek represyjnych wobec lekarzy i niejasnych przepisów ustawy
refundacyjnej i projektowanego rozporządzenia MZ w sprawie recept, pacjenci mogą mieć trudności
w nabyciu leków refundowanych – od 01 stycznia 2012r. Fundacja zaapelowała o natychmiastową
zmianę określonych przepisów – zgodnie z postulatami lekarzy.
13 grudnia 2011 – OZZL wystąpił z listem otwartym do Premiera Donalda Tuska z postulatem aby
zajął się on osobiście problemem nowych przepisów w sprawie refundacji leków i spotkał się z
lekarzami w tej sprawie.
19 grudnia 2011 – ZK OZZL wydał komunikat, w którym odniósł się do decyzji NRL z dnia 16 grudnia o
zawieszeniu uchwały rekomendującej lekarzom, aby po 01 styczni.2012 roku „powstrzymywali się od
orzekania o uprawnieniach pacjentów do recept refundowanych oraz od wpisywania odpłatności za
leki poprzez zamieszczenie na recepcie adnotacji Refundacja leku do decyzji NFZ”. ZK OZZL
poinformował, że „nadal rekomenduje lekarzom aby – przy wypisywaniu recept na leki refundowane –
nie odnosili się oni w ogóle do kwestii refundacji, a zamiast tego, aby przybijali pieczątki o
treści: „Refundacja leku do decyzji NFZ”.
30 grudnia 2011 – w Warszawie, w Klubie Lekarza przy ul. Raszyńskiej odbyło się wspólne
posiedzenie organizacji: OZZL, PZ, Federacji Pracodawców Ochrony Zdrowia oraz środowiska lekarzy
Konsylium 24. Celem posiedzenia było opracowanie jednolitych rekomendacji dla lekarzy w sprawie
wypisywania recept na leki refundowane po 01 stycznia 2012 roku. Z inicjatywy OZZL wysłano
kolejny list do Premiera z prośba o spotkanie. Do spotkania tego faktycznie doszło w dniu 04 stycznia
2012r. .
2012
04 stycznia 2012r – w odpowiedzi na list, wystosowany do Premiera Donalda Tuska, odbyło się
spotkanie Premiera (z udziałem Ministra Zdrowia Bartosza Arłukowicza) z przedstawicielami
organizacji, które wspólnie prowadziły tzw. protest pieczątkowy. Premier – w czasie konferencji
prasowej – publicznie obiecał, że lekarze nie będą musieli określać na recepcie odpłatności za
leki refundowane , a co najwyżej zaznaczą na niej jaką chorobę rozpoznają(za pomocą kodu ICD10) albo zaznaczą, że chodzi o chorobę przewlekłą wpisując literkę „P” – jak to się działo
dotychczas.
09 stycznia 2012 – w Klubie Lekarza w Warszawie odbyło się spotkanie ministra zdrowia
Bartosza Arłukowicza z organizacjami, które prowadziły „protest pieczątkowy”. Minister
zadeklarował, że jego wolą jest, aby – docelowo – lekarze nie wpisywali na receptach – stopnia
refundacji leku, ale kod ICD choroby z powodu której przepisują lek. Ostatecznie okazało się, że
obietnice Premiera z 4 stycznia i ministra zdrowia z 9 stycznia były nic nie warte.
Znowelizowana 13 stycznia 2012 roku ustawa o zawodach lekarza i lekarza dentysty nakładała
na lekarzy powyższy obowiązek.
13 stycznia 2012 – Sejm RP znowelizował ustawą refundacyjną, w której uchylił art. 48. ust.8
ustawy refundacyjnej, przewidujący karanie lekarzy za „błędy przy wypisywaniu recept” – bez
ich winy lub w przypadkach tak niejasno określonych, iż naruszało to konstytucyjną zasadę
państwa prawnego. Niestety jednocześnie znowelizował też ustawę o zawodach lekarza i
lekarza dentysty do której wpisał obowiązek wpisywania przez lekarza na recepcie poziomu
refundacji dla leków, które mają więcej niż jeden stopień odpłatności. Było to sprzeczne z
deklaracjami, jakie złożył publicznie Premier RP w dniu 04 stycznia br i minister zdrowia na
spotkaniu z lekarzami w dniu 9 stycznia.
16 stycznia 2012 – ZK OZZL przyjął uchwałę w której zarekomendował zaprzestanie
stemplowania recept pieczątką „Refundacja leku do decyzji NFZ” . Głównym powodem takiego
stanowiska była nowelizacja ustawy refundacyjnej, która uwzględniła niektóre żądania lekarzy
(uchylenie przepisu o karaniu lekarzy zatrudnionych na podstawie umowy o pracę za „błędy”
przy wypisywaniu recept na leki refundowane). Jednocześnie wydawało się, że wobec
przegłosowanej właśnie przez Sejm zmiany ustawy refundacyjnej (co nastąpiło wskutek
„protestu pieczątkowego”) nie ma szansy na kolejną szybką nowelizację dopiero co
przegłosowanej ustawy – tak, aby wykreślić obowiązek lekarzy do określania stopnia refundacji
leków na recepcie. ZK OZZL miał pełną świadomość, że lekarze zostali przez rząd oszukani ale
zgodził się (chociaż nie jednogłośnie) z sugestiami przewodniczącego ZK OZZL, że
kontynuowanie „protestu pieczątkowego” nie da pozytywnego skutku, bo w powszechnym
pojęciu i odbiorze społecznym lekarze wygrali już z rządem zmuszając go do zmiany ustawy
refundacyjnej i dalszy protest nie miałby poparcia społecznego, co dałoby rządowi przewagę i
spowodowałoby samoistne „wygaszenie” protestu. Taki los protestu mógłby być odczytany
przez lekarzy jako porażka, co zniechęciłoby ich do kolejnych podobnych działań w przyszłości,
do czego – zdaniem przewodniczącego ZK OZZL – nie wolno było dopuścić. Podobne stanowisko
przewodniczący ZK OZZL przedstawił na posiedzeniu NRL, które odbyło się 13 stycznia 2012 r
w Łodzi; w posiedzeniu tym brali udział przedstawiciele wszystkich organizacji prowadzących
protest pieczątkowy. Powyższe stanowisko przewodniczącego ZK OZZL zostało przez niektórych
członków OZZL i innych lekarzy potraktowane jako „zdrada”. Uważali oni bowiem, ze należało
kontynuować protest pieczątkowy „do skutku” to jest do kolejnej nowelizacji ustawy zgodnie z
oczekiwaniami lekarzy. Wcześniej – w dniu 14 stycznia – podobną do ZK OZZL decyzję podjęło
Porozumienie Zielonogórskie. Jednocześnie, ZK OZZL wezwał lekarzy do wypisywania na
receptach nazw międzynarodowych leków aby unikać konieczności wskazywania odpłatności za
lek, zgodnie ze wskazaniami zarejestrowanymi przez producentów określonych preparatów
handlowych.
28 stycznia 2012 – w Poznaniu zostało powołane formalnie Porozumienie Organizacji Lekarskich. W
jego skład weszły te organizacje i środowiska lekarskie, które nawiązały spontaniczną współpracę w
czasie tzw. protestu pieczątkowego, to jest: OZZL, lekarze skupieni wokół portalu internetowego
Konsylium 24, którzy utworzyli Stowarzyszenie Lekarzy Praktyków (SLP), Federacja Pracodawców
„Porozumienie Zielonogórskie” oraz Polska Federacja Pracodawców Ochrony Zdrowia.
16 lutego 2012 – ZK OZZL w specjalnym oświadczeniu zwrócił uwagę, że kary umowne
nakładane przez NFZ na świadczeniodawców w przypadku stwierdzenia niewykonania lub
nienależytego wykonania umowy, z przyczyn leżących po stronie świadczeniodawcy oraz w
razie wystawienia recept osobom nieuprawnionym lub w przypadkach nieuzasadnionych – są
nielegalne, bo wprowadzone rozporządzeniem ministra zdrowia bez odpowiedniego
upoważnienia w ustawie. OZZL zwrócił się do: Premiera, Ministra Zdrowia, Rzecznika Praw
Obywatelskich, Prezesa NFZ i Przewodniczącej Rady NFZ z wnioskiem, aby osoby te – zgodnie
ze swoimi kompetencjami – podjęły działania, które doprowadzą do wyeliminowania
nielegalnych przepisów i nielegalnych kar.
21 lutego 2012 – ZK OZZL przedstawił własny wzór recepty, jaki – w ocenie związku –
powinien obowiązywać w miejsce wzoru opracowanego przez MZ. Związek zlecił
wyprodukowanie 3 mln recept wg powyższego wzoru – do wykorzystania przez lekarzy
prywatnie praktykujących, którzy nie podpiszą nowych umów z NFZ na wypisywanie recept
refundowanych.
12 marca 2012 – ZK OZZL wystąpił do wszystkich świadczeniodawców mających podpisane
umowy z NFZ na udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej z apelem o podjęcie wspólnych działań
w celu wyeliminowania z umów o udzielanie świadczeń zdrowotnych podpisywanych z NFZ
dotychczasowych zapisów o tzw. karach umownych, nakładanych m. innymi w przypadku
„błędów” przy wypisywaniu recept. OZZL wezwał świadczeniodawców, aby wystąpili do NFZ z
pisemnym wnioskiem o wykreślenie obecnych kar umownych z umów. Z takim samym apelem
wystąpiło POL w dniu 17 marca 2012 .
19 marca 2012 roku RPO w liście do MZ podzielił stanowisko OZZL, że w/w kary dla
świadczeniodawców są niekonstytucyjne
29 marca 2012 – ZK OZZL wystąpił do CBA z wnioskiem o zbadanie treści i sposobu
powstania Rozporządzenia Ministra Zdrowia z 08 marca 2012 roku w sprawie recept
lekarskich. Związek wnioskuje, aby CBA sprawdziło czy przepisy, które zmuszają lekarzy do
wypisywania leków refundowanych wg nazw handlowych, a nie międzynarodowych sprzyjają
korupcji na styku: firma farmaceutyczna – lekarz albo utrudniają walkę z korupcją.
04 kwietnia 2012 – MOP w liście do polskiego rządu przypomniała, że zgodnie z Konwencją
MOP członkiem związku zawodowego może być każdy zatrudniony, także samozatrudnieni i
osoby na umowach cywilnych. Takie właśnie rozwiązania obowiązuje w statucie OZZL od lat.
25 kwietnia 2012 – ZK OZZL opublikował na swojej stronie internetowej opinie prawne
wybitnych konstytucjonalistów, potwierdzające stanowisko OZZL, że przepisy o karach
umownych dla świadczeniodawców zawarte w rozporządzeniu MZ o OWU są niekonstytucyjne.
Były to opinie prof. Piotra Winczorka oraz Michała Kuleszy.
24 kwietnia 2012 – ZK OZZL w liście do RPP ostrzegał, że wskutek – bezprawnych w ocenie
Związku – działań prezesa NFZ, miliony Polaków straci z dniem 01 lipca 2012 możliwość
skorzystania z przysługujących im uprawnień do refundacji leków. Stanie się tak dlatego, że
lekarze prywatnie praktykujący nie podpiszą z Funduszem nowych umów upoważniających ich
do wypisywania recept refundowanych. Umowy te bowiem są nie do zaakceptowania w formie,
jaką proponował prezes NFZ. Stare umowy tracą swoją ważność na podstawie ustawy o
refundacji leków – z dniem 30 czerwca br. Jednocześnie związek zaapelował do wszystkich
lekarzy w Polsce aby nie podpisywali w/w umów.
01 czerwca 2012 – odbyła się manifestacja pacjentów i lekarzy (z udziałem przedstawicieli
OZZL) przeciwko złej polityce rządu w ochronie zdrowia skutkującej utrudnionemu dostępowi
pacjentów do leczenia.
12 czerwca 2012 – ZK OZZL zaprotestował przeciwko niektórym przepisom nowego
rozporządzenia MZ w sprawie standardów anestezjologicznych, które pozbawiały lekarzy
anestezjologów z pierwszym stopniem specjalizacji niektórych dotychczasowych uprawnień. W
ocenie związku przepisy te naruszały konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych. Związek
przestrzegał że wprowadzenie tych przepisów, spowoduje negatywne konsekwencje dla
funkcjonowania szpitali i opieki anestezjologicznej w Polsce (ograniczenie dostępności opieki
anestezjologicznej). Przepisy zostały później nieco złagodzone.
10 listopada 2012 – przedstawiciele ZK OZZL pożegnali, na cmentarzu we Wrocławiu prof.
Jerzego Przystawę, założyciela i głównego animatora ruchu na rzecz JOW w Polsce –wybitnego
naukowca i żarliwego patriotę, przyjaciela związku.
2013
7stycznia 2013 – ZK OZZL wystosował list do internistów , kolportowany przez poszczególne
wojewódzkie oddziały Towarzystwa Internistów Polskich oraz Zarząd Główny TIP. W liście tym
OZZL proponował powołanie Zrzeszenia Internistów, które na zasadzie monopolu mogłoby
wymusić lepsze warunki pracy i płacy dla lekarzy internistów w całej Polsce.
16 marca 2013 – przedstawiciele ZK OZZL wzięli udział w „Platformie Oburzonych”, spotkaniu
różnych organizacji pozarządowych, w tym ruchu na rzecz JOW, które odbyło się w Stoczni
Gdańskiej w historycznej sali BHP. Celem spotkania była integracja środowisk niezadowolonych
( z różnych powodów) z dotychczasowych działań rządu. OZZL uczestniczył w spotkaniu jako
członek ruchu na rzecz JOW.
8 kwietnia 2013 – odbyło się w Warszawie pierwsze spotkanie przedstawicieli organizacji
pacjentów, OZZL oraz Polskiej Federacji Szpitali. Celem spotkania było uzgodnienie założeń do
społecznego programu naprawy publicznej ochrony zdrowia. Spotkanie odbyło się z inicjatywy
organizacji pacjentów „Porozumienie 1 czerwca”.
13 czerwca 2013 – ZK OZZL podjął działania mające na celu zmianę części przepisów
zawartych w zarządzeniach prezesa NFZ dotyczących wymogów wobec lekarzy wykonujących
niektóre świadczenia zdrowotne finansowane przez Fundusz. W ocenie OZZL przepisy te
naruszają konstytucyjną zasadę ochrony praw nabytych obywateli (w tym przypadku –
lekarzy). Sprawa dotyczyła lekarzy endoskopistów.
11-14 września odbyły się dni protestu organizowane przez trzy centrale związkowe: NSZZ
Solidarność, OPZZ, Forum ZZ. OZZL wziął udział w tych dniach, w tym w manifestacji przez MZ w
dniu 11 września. OZZL nie należy do żadnej z w/w centrali związkowych, ale został zaproszony
do udziału w proteście przez organizatorów i zaproszenie to przyjął.
12 września 2013 – ZK OZZL przesłał do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie,
że przepisy art. § 8 ust.1 i 2 Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 20 grudnia 2012 r. w
sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii
dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą (Dz. U. z 2013 r., poz. 15 ) – są niezgodne z art.
2 Konstytucji RP z powodu naruszenia zasady ochrony praw nabytych.
23 września 2013 – ZK OZZL wydał oświadczenie dotyczące propozycji zmiany sposobu finansowania
tzw. etatu rezydenckiego lekarzy, którzy w ten sposób realizują szkolenie specjalizacyjne. Propozycja
MZ polegała na tym, że rezydenci mieliby zwracać państwu kwotę otrzymanego wynagrodzenia w
przypadku podjęcia pracy zagranicą, Zarząd Krajowy OZZL przypomniał, że pieniądze jakie otrzymuje
lekarz rezydent stanowią wynagrodzenie za pracę, nie są ani pomocą socjalną, ani stypendium od
państwa. Żądanie zwrotu tych pieniędzy pod jakimkolwiek pozorem jest zatem niedopuszczalne – tak
ze względów moralnych jak i prawnych. Kodeks pracy nie pozwala na zatrudnianie bez
wynagrodzenia, a nawet nie pozwala pracownikowi na zrzeczenie się wynagrodzenia
15 października 2013 – OZZL, odpowiadając na apel Porozumienia Zielonogórskiego, wezwał
swoich członków i wszystkich lekarzy do podpisywania się i zbierania podpisów innych osób
pod obywatelskim projektem ustawy zmieniającej ustawę refundacyjną. Projekt przygotowany
przez PZ przewidywał wszystkie te rozwiązania, o które lekarze zabiegali od dwóch lat, a
zwłaszcza: – zniesienie obowiązku ustalenia stopnia refundacji przez lekarzy,
– zniesienie przypisania stopnia refundacji leku do CHPL danego produktu handlowego,
wprowadzenie zasady, że lek – jeżeli jest refundowany – to w całym zakresie jego klinicznego
zastosowania.
12 listopada 2013 – ZK OZZL wystąpił z interwencją do dyrektora Wojewódzkiego Szpitala
Specjalistycznego Im. Najświętszej Marii Panny w Częstochowie w sprawie jego doniesienia do
prokuratury o podejrzeniu popełnienia przestępstwa przez lekarzy, którzy zaprotestowali
przeciwko złym warunkom leczenia chorych w szpitalu. Było to już kolejna interwencja ZK OZZL
w obronie lekarzy częstochowskich. ZK OZZL występował w tej sprawie także do marszałka
województwa śląskiego oraz wicemarszałka odpowiedzialnego za służbę zdrowia.
22 listopada 2013 – ZK OZZL zorganizował konferencję prasową pt. Limitowanie leczenia
przeciwnowotworowego jest barbarzyństwem ! Związek zażądał natychmiastowego
zniesienia limitów na diagnostykę i leczenie chorych onkologicznych. Konferencja była
pierwszym etapem całej akcji społecznego nacisku, którą zorganizował OZZL. Kolejnymi etapami
były m. innymi wystąpienia do MZ, Premiera, Prezydenta RP, RPP, Prezesa NFZ, licznych
mediów, licznych organizacji pacjentów, towarzystw naukowych lekarskich, Prokuratora
Generalnego i Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (limitowanie leczenia jako przestępstwo)
itp. W styczniu 2014 roku premier Donald Tusk nakazał ministrowi zdrowia Bartoszowi
Arłukowiczowi wprowadzenie działań, które spowodują nielimitowanie leczenia i
diagnozowania chorych onkologicznych. Działania te przyjęły formę prawną tzw. pakietu
onkologicznego.
06 grudnia 2013 – pojawił się (coroczny) raport NIK oceniający wykonanie planu finansowego
NFZ w poprzednim roku. W raporcie tegorocznym, poza wieloma uwagami, które pojawiają się
rokrocznie, padły bardzo konkretne wnioski i zalecenia: NIK zwraca uwagę na nieadekwatny
poziom cen oferowanych jednostkom służby zdrowia za niektóre świadczenia. (….) NIK
zaleca dopracowanie metod wyceniania usług medycznych w taki sposób, aby
odzwierciedlały ich realne koszty. ZK OZZL parę lat wcześniej wystąpił do NIK aby w swojej
kontroli NFZ-u Izba uwzględniła ” sposób i metodologię wyceny świadczeń zdrowotnych,
finansowanych przez Fundusz,” Przez wiele lat NIK nie odniosła się do tego postulatu. W końcu
jednak to zrobiła w sposób konkretny i jednoznaczny. Szkoda tylko, że NIK ma wśród
rządzących tak NIKły posłuch.
2014
1 stycznia 2014 – od tego dnia OZZL zapewnia 24 godzinną opiekę prawną każdemu członkowi
OZZL, który wyrazi taką wolę. Opieka prawna polega m. innymi na możliwości zgłaszania przez
lekarza – przez całą dobę – (telefonicznie) pytań prawnych na które w ciągu 24 godzin
(wyjątkowo 48 godzin) będą udzielane drogą elektroniczną odpowiedzi od prawników. Pytania
mogą dotyczyć wszystkich dziedzin prawa.
31 stycznia 2014 – ZK OZZL wystąpił do ministra zdrowia Bartosza Arłukowicza z listem otwartym, w
którym wezwał publicznie ministra do natychmiastowego wprowadzenia administracyjnego
ograniczenia czasu pracy dla każdego lekarza w Polsce do 48 godzin tygodniowo (wraz z
nadgodzinami- zgodnie z unijną dyrektywą o czasie pracy), bez względu na ilość miejsc pracy i formę
zatrudnienia. List ten był odpowiedzią na sugestie ministra, że lekarze w Polsce pracują na wielu
etatach i w wielu miejscach tylko dlatego, że są niezwykle chciwi i w swej zachłanności gotowi są
narażać zdrowie i życie. Minister nie odpowiedział na nasz list. OZZL wystąpił również w tej sprawie
do Prezydenta RP, zorganizował konferencję prasową i spowodował wiele medialnych doniesień i
komentarzy na temat przemęczenia pracą lekarzy.
17 marca 2014 – ZK OZZL przedstawił jak powinni się zachować lekarze radiolodzy i
organizacje zakładowe OZZL w związku z ustawowym wydłużeniem czasu pracy radiologów.
OZZL uważał przede wszystkim, że wydłużenie czasu pracy należy wykorzystać jako drogę do
podniesienia wynagrodzeń. Nawet Prezydent RP (Lech Kaczyński) przytoczył tę zasadę
(odpowiedni wzrost wynagrodzenia miesięcznego przy wydłużeniu czasu pracy) jako warunek,
który powinien być spełniony przy wprowadzeniu przepisów o wydłużeniu czasu pracy, a nie
został, co było podstawą odmówienia podpisania przez Prezydenta ustawy o pracownikach
zakładów opieki zdrowotnej w roku 2008.
15 maja 2014 – odbyła się pikieta lekarzy przed siedzibą MZ w Warszawie. Była ona
elementem ogólnoeuropejskiego dnia protestu lekarzy, organizowanego przez FEMS –
Europejską Federację Związków Zawodowych Lekarzy (do której należy OZZL). Zasadniczym
przesłaniem protestu było hasło: „Powstrzymajmy ich !, Brońmy naszego prawa do zdrowia !”
Jest to protest przeciwko działaniom rządów krajów europejskich, w tym Polski, które zmierzają
do ograniczenia nakładów publicznych na ochronę zdrowia, przy zachowaniu dotychczasowego
zakresu świadczeń formalnie gwarantowanych. Skutkuje to zmniejszeniem ilości lekarzy i
pielęgniarek, zwiększeniem kolejek do leczenia, nadmiernymi oszczędnościami obniżającymi
jakość leczenia.
13 czerwca 2014 – ZK OZZL w specjalnym oświadczeniu zaprotestował przeciwko działaniom,
podejmowanym przez rządzących lub przez inne osoby, które utrudniają lub uniemożliwiają
korzystanie przez lekarzy klauzuli sumienia albo które mają na celu ośmieszenie lub
zastraszenie lekarzy korzystających z tej możliwości.
25 września 2014 – w MZ odbyło się spotkanie przedstawicieli ZK OZZL oraz zaproszonych
rezydentów z kierownictwem Departamentu Szkolnictwa MZ. Poruszono cały szereg spraw
dotyczących szkolenia podyplomowego w ramach specjalizacji oraz problemów pracy i płacy
lekarzy rezydentów.
3-4 października 2014 – Odbył się- w Wojanowie na Dolnym Ślądku – kolejny Krajowy Zjazd
Delegatów OZZL. Wybrano władze krajowe związku na kolejną kadencję.
13 listopada 2014 – ZK OZZL wysłał pismo do Ministra Zdrowia w którym postuluje zmianę
treści rozporządzania „koszykowego” dotyczącego leczenia uzdrowiskowego – tak aby możliwe
było ponownie zatrudnianie w uzdrowiskach lekarzy „jedynkowiczów”. Podobne wystąpienia
skierowali po pewnym czasie dyrektorzy uzdrowisk. O dziwo, MZ zmienił rozporządzenie i
lekarze jedynkowicze wrócili do pracy w sanatoriach.
24 listopada 2014 – ZK OZZL zaprotestował przeciwko projektowi wprowadzenia zakazu zmiany
specjalizacji przez lekarzy rezydentów. Zmianę taką przewidywała ustawa o zmianie niektórych ustaw
w związku z realizacją ustawy budżetowej na rok 2015. Dlatego protest swój ZK OZZL skierował do
Przewodniczącej Komisji Finansów Publicznych Sejmu RP. OZZL postulował aby odpowiedni przepis
wykreślić z projektu ustawy. Bezskutecznie.
31 grudnia 2014 – ZK OZZL w specjalnym oświadczeniu wyraził poparcie dla Porozumienia
Zielonogórskiego, którego lekarze nie przyjęli rządowej propozycji kontraktów na rok 2015 z
tego powodu, że ich warunki uniemożliwiały lekarzom POZ wywiązanie się z obowiązków, które
na nich nałożono. Parę dni później OZZL wziął udział w głośnej konferencji prasowej w tej
sprawie z udziałem także innych organizacji lekarskich.
2015
16 stycznia 2015 – ZK OZZL podjął uchwałę o wystąpieniu do Rzecznika Odpowiedzialności
Zawodowej samorządu lekarskiego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie
odpowiedzialności zawodowej lekarza Bartosza Arłukowicza z tytułu publicznego i nagminnego
podważania zaufania do zawodu lekarza. Wniosek został przesłany do OIL w Szczecinie. Miał on
związek z wystąpieniami ministra zdrowia w czasie jego konfliktu z lekarzami POZ pod koniec
roku 2014.
5 lutego 2015 – w siedzibie warszawskiego Towarzystwa Lekarskiego odbyła się debata
zorganizowana przez kandydata na Prezydenta RP z ramienia PiS – Andrzeja Dudy.
Zatytułowana była „Dobra zmiana w służbie zdrowia”. W debacie wziął udział przewodniczący
ZK OZZL.
23 kwietnia 2015 – ZK OZZL wyraził poparcie dla postulatów płacowych zgłaszanych przez
Ogólnopolski Związek Zawodowy Pielęgniarek i Położnych. Poparcie takie OZZL wyrażał
konsekwentnie przez cały okres działań i protestów organizowanych przez OZZPiP, które
przyniosły w końcu rezultat w postaci odpowiedniego rozporządzenia ministra zdrowia
(wydanego tuż przed wyborami do sejmu). OZZL był praktycznie jedynym związkiem
zawodowym popierającym OZZPiP, co zostało zauważone i docenione przez związek
pielęgniarek.
30 kwietnia 2015 – ZK OZZL wystąpił do Ministra Zdrowia z wnioskiem o likwidację dyżurów
lekarskich i objęcie lekarzy powszechnie obowiązującymi przepisami o czasie pracy z
ograniczeniem dobowej długości czasu pracy lekarza do 12 godzin (w szczególnych
sytuacjach). Wniosek ten był następstwem Uchwały podjętej przez Sąd Najwyższy w składzie 7
sędziów ( 06 listopada 2014 r), uznającej, że godziny dyżuru medycznego mogą „dopełniać”
normalne godziny pracy, których lekarz nie był w stanie wypracować w związku z przepisami
dyrektywy UE o czasie pracy (i czasie obowiązkowego odpoczynku). W ocenie OZZL, powyższa
uchwała (i jej praktyczna realizacja w poszczególnych szpitalach) zmieniła – de facto –
rzeczywisty charakter dyżuru medycznego i spowodowała, że to pojęcie stało się nieaktualne i
niepotrzebne. Dotychczas bowiem dyżur medyczny oznaczał pracę specyficzną, odmienną od
tej, którą lekarz wykonywał w normalnym czasie pracy, a Sąd Najwyższy podejmując taką
uchwałę, uznał, że praca na dyżurze nie różni się niczym od pracy w normlanym trybie
ordynacji szpitala. MZ oczywiście nie zareagował.
02 czerwca 2015 – Trybunał Konstytucyjny orzekł, że ograniczenie udziału w związkach
zawodowych do pracowników zatrudnionych na etacie jest niekonstytucyjne. Wyrok oznacza,
że zatrudnieni na umowach cywilno – prawnych mogą należeć do związków zawodowych.
Potwierdził w ten sposób to, co w Statucie OZZL zapisane było od lat.
28 sierpnia 2015 – W związku ze zbliżającym się (6 września) ogólnokrajowym referendum
dotyczącym wprowadzenia JOW, OZZL wezwał do powszechnego udziału w referendum i do
głosowania ZA wprowadzeniem większościowej ordynacji wyborczej do Sejmu, opartej o JOW.
OZZL jest członkiem ruchu na rzecz JOW od roku 2000.
21 września 2015 – NIK w raporcie podsumowującym kontrole szpitali pod względem czasu
pracy lekarzy (i innego personelu medycznego) zawarła wniosek, aby prawo do odpoczynku
było przypisane do pracownika i uwzględniało łączny czas wykonywania obowiązków u jednego
pracodawcy, niezależnie od formy zawartych umów. Wniosek taki wynikał z obserwacji, że
lekarze, zatrudniani na podstawie umowy cywilnoprawnej pracują za długo, co staje się
niebezpieczne dla chorych. Podobny postulat zgłaszał wielokrotnie OZZL.
17 listopada 2015 – ZK OZZL wysłał gratulacje nowemu ministrowi zdrowia Konstantemu
Radziwiłłowi, wieloletniemu prezesowi NRL, który wiele lat współpracował z OZZL,
przypominając mu o wspólnych postulatach samorządu lekarskiego i OZZL.
20 listopada 2015 – reaktywowano Porozumienie Rezydentów OZZL. Porozumienia
Rezydentów OZZL jest strukturą poziomą, której celem jest zajęcie się wyłącznie problemami
lekarzy rezydentów i lekarzy specjalizujących się na podstawie innych form. W tym samym
dniu wysłano list do Ministra Zdrowia, w którym przedstawiono oczekiwania rezydentów i
poproszono o spotkanie z ministrem. Zarząd przyjął też „Deklarację” PR. Późniejsze miesiące
były okresem b. intensywnej działalności PR.
15 grudnia 2015 – w Ministerstwie Zdrowia odbyło się – z inicjatywy ministra Konstantego
Radziwiłła – spotkanie w sprawie wynagrodzeń pracowników sektora ochrony zdrowia.
Uczestniczyli w nim przedstawiciele OZZL. Minister zadeklarował, że jest zwolennikiem
ustawy regulującej minimalne wynagrodzenia dla wszystkich zawodów w ochronie zdrowia i
będzie się starał doprowadzić do uchwalenia takiej ustawy. Nie podał, w jakiej wysokości ma
być płaca lekarza ale można domniemywać, że w takiej, jakiej domagał się będąc prezesem
NRL (dwie „średnie krajowe” dla lekarza bez specjalizacji i 3 „średnie” dla lekarza specjalisty).
2016
22 stycznia 2016 – ZK OZZL złożył do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie, że
przepis Rozporządzenia Ministra zdrowia (z dnia 8 września 2015 r. w sprawie ogólnych
warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej), który nakazuje aby każda odmowa
przyjęcia dziecka do szpitala była konsultowana z ordynatorem oddziału (jego zastępcą albo
kierownikiem oddziału) – jest niezgodny z art. 2 Konstytucji RP. Przyczyną tej niezgodności
jest – przede wszystkim – naruszenie przez treść przepisu zasad poprawnej legislacji (zasada
wyprowadzona z art.2 Konstytucji RP).
23 stycznia 2016 – we Wrocławiu odbyło się spotkanie Porozumienia Organizacji Lekarskich
POL, czyli przedstawicieli następujących organizacji lekarskich: Federacji Porozumienie
Zielonogórskie, Ogólnopolskiego Związku Zawodowego Lekarzy i Polskiej Federacji
Pracodawców Ochrony Zdrowia. Postanowiono odnowić współpracę zwłaszcza w odniesieniu
do dwóch problemów: – nowelizacji ustawy refundacyjnej oraz wprowadzenia tzw. ezwolnień.
5 lutego 2016 – z inicjatywy OZZL odbyło się w Warszawie spotkanie 9 ogólnokrajowych
związków zawodowych, skupiających praktycznie wszystkie (poza farmaceutami) zawody
medyczne. Podpisano porozumienie, którego celem było opracowanie wspólnych postulatów
płacowych dla wszystkich zawodów (reprezentowanych przez w/w związki) oraz wspólne
dążenie do zrealizowania tych postulatów ze strajkiem generalnym włącznie.
08 lutego 2016 – odbyło się spotkanie Porozumienia Rezydentów OZZL z ministrem zdrowia
K. Radziwiłłem. Najbardziej drażliwym tematem była podwyżka płac dla rezydentów, którzy
przypomnieli ministrowi jego postulat aby rezydent zarabiał co najmniej 2 „średnie krajowe”.
Rezydenci zaapelowali do ministra aby w nowelizowanej właśnie ustawie o zawodzie lekarza
zmienił zapis art. 16j. ust. 3 gdzie przewidziano wynagrodzenie dla rezydenta w wysokości
70% „średniej krajowej” – aby nowy zapis przewidywał 200%.
16 lutego 2016 – . w siedzibie Ministerstwa Zdrowia odbyło się pierwsze posiedzenie
branżowego Trójstronnego Zespołu ds. Ochrony Zdrowia, powołanego na wspólny
wniosek strony pracowników i pracodawców Rady Dialogu Społecznego. OZZL nie należy
do tego zespołu, bo nie należy do żadnej centrali związkowej, a zatem i do Rady Dialogu
Społecznego. To właśnie ten zespół miał za zadanie opracowanie projektu ustawy o
płacach minimalnych w ochronie zdrowia, a przede wszystkim ustalenie wysokości płac
dla poszczególnych grup zawodowych.
14 marca 2016 – w Warszawie odbyła się wspólna konferencja prasowa 9 związków
zawodowych, skupiających pracowników medycznych. W czasie konferencji przedstawiono
wspólne postulaty płacowe oraz poinformowano o liście wysłanym do premier Beaty Szydło,
który zawierał te postulaty wraz z prośbą o spotkanie. Zapowiedziano również podjęcie
wspólnych działań w/w związków w celu realizacji wspólnych postulatów, ze strajkiem
generalnych w publicznej ochronie zdrowia włącznie.
30 marca 2016 – Porozumienie Rezydentów OZZL poinformowało w komunikacie medialnym o
swojej akcji: Adoptuj posła, przeprowadzanej od ponad miesiąca. Polegała ona na spotykaniu się
z posłami, informowaniu ich o trudnej sytuacji lekarzy odbywających szkolenie specjalizacyjne
(rezydentów) i przekonywaniu o konieczności wprowadzenia określonych zmian. Impulsem do
akcji było ogłoszenie przez MZ projektu nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza przywracającej
staż podyplomowy. PR OZZL domagało się aby przy tej okazji zmienić również zapis art.16j ust.3
określający minimalne wynagrodzenie lekarza rezydenta. Wynosi ono obecnie 70% „średniej
krajowej”. Rezydencie domagali się – 200% (zgodnie ze stanowiskiem NRL i OZZL).
19 kwietnia 2016 – w ministerstwie zdrowia odbyła się konferencja uzgodnieniowa dotycząca
projektu nowelizacji ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty, na której wszystkie
postulaty lekarzy rezydentów, w tym zwłaszcza postulat podniesienia minimalnej płacy
zasadniczej z obecnych 70% do (docelowo za parę lat) 200% zostały odrzucone. Fakt ten
spowodował, że rezydenci rozpoczęli przygotowania do akcji protestacyjnej, której pierwszym
etapem miała być wielka demonstracja rezydentów w Warszawie.
01 czerwca 2016 – ZK OZZL wydał komunikat w związku ze strajkiem pielęgniarek w Centrum
Zdrowia Dziecka, w którym poparł protestujące pielęgniarki. Myślą przewodnią komunikatu
było stwierdzenie, że „poniżany i lekceważony pracownik medyczny, to poniżany i lekceważony
pacjent”.
18 czerwca 2016– odbyła się wielka manifestacja lekarzy rezydentów w Warszawie
zorganizowana wspólnie przez Porozumienie Rezydentów OZZL oraz Zarząd Krajowy OZZL .
Zgromadziła ona wiele tysięcy (5-7) rezydentów, przeszła spod siedziby MZ do KPRM. Premier
Beata Szydło nie wyraziła zainteresowania spotkaniem z rezydentami mimo kilku listów
zawierających taką prośbę.
21 czerwca 2016 – minister zdrowia przedstawił swój projekt ustawy o minimalnych płacach w
publicznej ochronie zdrowia. Zgodnie z tym projektem lekarz rezydent ma zarabiać 1,02
„średniej krajowej”, a lekarz specjalista – 1,23 „średniej”. Ale to wszystko za 6 lat w roku 2022.
Związki zawodowe ( w końcu wszystkie) przyjęły te propozycje z wielkim oburzeniem.
8 lipca 2016 – w Warszawie odbyło się kolejne spotkanie przedstawicieli 9 związków
zawodowych skupiających zawody medyczne oraz innych osób i środowisk, popierających
wspólne postulaty w/w związków zawodowych. Tematem spotkania były przygotowania do
wspólnej akcji protestacyjnej. Zaproponowano zorganizowanie wielkiej manifestacji wszystkich
zawodów medycznych w Warszawie w dniu 24 września 2016r.
11 lipca 2016 – odbyło się spotkanie minister Beaty Kempy, szefowej KPRM z reprezentacją
związków zawodowych, skupiających pracowników medycznych. Spotkanie odbyło się na
zaproszenie pani minister w odpowiedzi na list przewodniczącego ZK OZZL, który zarzucił
szefowej KPRM, że listy związkowców kierowane do Premier RP Beaty Szydło nie są jej
dostarczane, ale kierowane do Ministra Zdrowia, który i tak nie ma kompetencji ani możliwości
aby spełnić postulaty związkowe. Spotkanie nie przyniosło konkretnych rozstrzygnięć. Pani
minister Kempa nie potrafiła nawet zapewnić związkowców o tym, że Pani Premier spotka się z
nimi w końcu.
Przygotował: Krzysztof Bukiel